مصریان باستان از نخستین تمدن‌هایی بودند که به استفاده گسترده از طلا روی آوردند. آثار باستانی یافت شده از دوران مصر باستان، به ویژه ماسک‌های طلایی و جواهرات سلطنتی، نشان‌دهنده اهمیت این فلز در این تمدن است. مصریان طلا را «گوشت خدایان» می‌دانستند و اعتقاد داشتند که این فلز نماد قدرت الهی و جاودانگی است. طلا در آیین‌های مذهبی مصر جایگاه ویژه‌ای داشت و اغلب در ساخت معابد، مجسمه‌های مقدس و لوازم مذهبی به کار می‌رفت. برای مثال، در مقبره توت‌عنخ‌آمون، شاه جوان مصر، اشیای فراوانی از طلا شامل ماسک مرگ و تابوت طلایی او یافت شده است.